Na de Tweede Wereldoorlog werden er plannen ontwikkeld voor een verbouwing van het fabriekscomplex aan de Triosingel in Culemborg (nr. 1) en een uitbreiding van de fabriek. In 1951 werden deze uitbreidingsplannen verwezenlijkt met de bouw van twee nieuwe fabriekhallen aan de Parallelweg, tegenover het oude complex. De productie van de stalen buismeubelen verhuisde naar de nieuwe fabriek (nr. 2) en ook de afdeling hardverchromen (nr. 3) vond hier onderdak. De fabriek voor hardverchromen opende in 1953 en opereerde als een zelfstandige fabriek. In deze fabriek werd door middel van elektrolyse een extreem harde en dunne chroomlaag op het metaal aangebracht. De metaallaag was bijzonder slijtvast en werd daarom vooral toegepast op sterk slijtende delen van machines. De fabriek voor hardverchromen werd opgezet in nauwe samenwerking met Durion Ltd. uit Engeland, de uitvinders van het procédé. De productie van plaatstalen meubelen en Giso lampen bleef in de fabriek aan de Triosingel. In 1947 werd daar een automatische lakkerij ingericht in de in 1942 gebouwde fabriekshal. Ook werden er begin jaren vijftig drie extra Cincinnati-afkantpersen besteld waarmee er nog meer staalplaat kon worden verwerkt en gebogen. Het hoofdkantoor van de firma werd gevestigd in het voormalige hotel “Het Wapen van Gelderland” (nr. 4).

Jaar: 1951

Ondanks de oorlog wordt er in 1942 aan de Triosingel een grote nieuwe fabrieksruimte gebouwd. De nieuwe fabriekshal werd ontworpen door de architect Jo van den Broek van het Rotterdamse architectenbureau ‘Brinkman en Van den Broek’.
In de nieuwe fabrieksruimte wordt de lakkerij ondergebracht. De Duitse autoriteiten hadden de bouw van de fabriekshal goedgekeurd aangezien deze volgens Gispen nodig zou zijn om een opdracht van een Duitse fabriek te kunnen uitvoeren. Die opdracht is echter nooit doorgegaan.

Jaar: 1942

Het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog maakte het vervoer van de Gispen producten tot een probleem. Bij het begin van de mobilisatie in augustus 1939 waren de twee vrachtwagens van de fabriek gevorderd. De firma kreeg één van de twee vrachtwagens terug. Vanwege het gebrek aan bezine kon deze vrachtwagen echter niet worden gebruikt. In de zomer van 1940 werd het vervoer van Culemborg naar Rotterdam over het spoor uitgevoerd. Het laden van de producten in Culemborg en het lossen in Rotterdam gebeurde met paard en wagen. In het najaar van 1940 werden de paarden gevorderd voor de Duitse Wehrmacht. Het Culemborgse paard moest worden gekeurd maar werd tot grote opluchting te zeer op leeftijd bevonden. De vrachtwagen werd uitgerust met een anthracietgasgenerator. Hiermee werd een oplossing gevonden voor het gebrek aan benzine.

Jaar: 1940