Willem Hendrik Gispen (1890-1981) werd in Amsterdam geboren.
Na zijn eindexamen aan de HBS in Utrecht werd hij in 1911 leraar in de Franse taal aan een kostschool in Engeland. Zijn interesse voor kunst neemt in Engeland door invloed van de Arts & Craftsbeweging toe. Zijn belangstelling ging echter uit naar kunst en architectuur en na enige tijd keerde hij naar Nederland terug om in Rotterdam de lessen te volgen aan de Academie voor Beeldende Kunsten en technische Wetenschappen. Na beëindiging van deze studie werd hij tekenaar op een architectenbureau en vervolgens ontwerper in een Rotterdamse fabriek van kunstsmeedwerk. Deze arbeid ontwikkelde dusdanig zijn belangstelling dat hij besloot in 1916 zelf een fabriek genaamd Gispen & Co op te richten aan de Coolschestraat te Rotterdam. Gispen begint met twee personeelsleden. De firma voert kunstsmeedwerk en constructiewerk uit. Al in 1917 breidt het bedrijf uit. Gispen probeert klanten te werven door zijn werk bekend te maken bij architecten.

In deze beginperiode vervaardigde Gispen rolluiken, bronzen puien en smeedwerk. Hij maakt in deze tijd werk dat zeer rijk is aan ornamenten. Daarnaast maakt hij voorwerpen die een eenvoudiger ontwerp hebben. In 1920 richt Gispen samen met anderen de architectenkring ‘De Opbouw’ op. Deze vereniging zorgt voor veel nieuwe contacten en ideeën. Vanaf 1926 begon hij met de productie van de Giso lampen en in 1930 verscheen de eerste meubelcatalogus. Het aantal opdrachten groeide gestaag. Door de aanschaf van nieuwe machines kwam echter de financiële positie van het bedrijf in het gedrang. De aandeelhouders behoedden het bedrijf voor een faillissement, maar stelden een tweede directeur aan.

In 1933 werd ir. W. van Osselen naast W.H. Gispen directeur. Van Osselen hield zich meer bezig met het zakelijke terwijl W.H. Gispen zich met het ontwerpwerk bezig hield. Van Osselen streefde naar schaalvergroting en het produceren van kantoormeubilair. Schaalvergroting werd bereikt toen het bedrijf in 1934 naar Culemborg verhuisde en in 1935 verscheen de eerste Stalachrome catalogus met kantoor- en bedrijfsmeubelen. Stalachrome werd steeds belangrijker voor het bedrijf, een productielijn waar W.H. Gispen niets mee te maken wilde hebben maar moest gedogen vanwege het feit dat het geld opbracht waardoor het bedrijf kon blijven bestaan.

Gispen kon zijn kunstenaarschap niet kwijt in de producten van Stalachrome en was daarom fel tegen. Na de Tweede Wereldoorlog werd de oude productie zo goed als mogelijk weer hervat. Pas in 1949 zat men weer op het niveau van voor de oorlog. In dat jaar trad W.H. Gispen ook af als directeur, maar bleef wel aan als adviseur.

In 1953 was Gispen een van de oprichters van de Kembo fabriek en tot 1960 was hij als ontwerper verbonden aan Kembo. Eind jaren vijftig ging hij als freelance ontwerper werken voor andere bedrijven zoals Emmeinstaal, Riemersma en Blom Hout. Voor deze bedrijven ontwierp hij voornamelijk kantoormeubilair.

Belangrijkste producten:
1926 Giso lampen
1931 Stoel no. 101
1931 Telefooncel
1934 Fauteuil no. 412